Αντιδράσεις και εύλογα ερωτήματα προκαλεί η επιλογή του Κυρ. Μητσοτάκη για τη θέση του νέου επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Ο εκλεκτός του πρωθυπουργού, Παναγιώτης Κοντολέων ήταν μέχρι πρόσφατα ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας παροχής ιδιωτικών υπηρεσιών ασφάλειας. Ως εκ τούτου, το ασυμβίβαστο της τοποθέτησής του στη θέση του επικεφαλής της ΕΥΠ είναι καταφανές.
Δείτε επίσης: Ποια είναι η G4S και γιατί «ντρέπεται» για αυτήν ο νέος διοικητής της ΕΥΠ
Αν πάμε, δε και στο βιογραφικό του, μόνο πλούσιο δεν φαίνεται να είναι:
«Πρόκειται για καταξιωμένο στέλεχος με σημαντική καριέρα στον τομέα της ασφάλειας, που τυγχάνει επίσης εκτίμησης και στο εξωτερικό, σε χώρες με τις οποίες η Ελλάδα παραδοσιακά συνεργάζεται. Με την επιλογή αυτή ακολουθείται το επιτυχημένο παράδειγμα μυστικών υπηρεσιών άλλων χωρών στις οποίες επικεφαλής τέθηκαν πρόσωπα που δεν σταδιοδρόμησαν σε αυτές».
Για να αντιληφθεί κανείς για τι μεγέθη μιλάμε εδώ, ο αντίστοιχος διοικητής της τουρκικής ΕΥΠ έχει πτυχίο Διοίκησης και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Maryland, με διδακτορική διατριβή του Πανεπιστημίου Bilkent, ενώ υπήρξε υπότροφος του τουρκικού στρατού από το 1986 έως το 2001.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.» (ΕΔΩ το σχετικό ρεπορτάζ), ο κ. Κοντολέων δεν έχει εργαστεί σε άλλη εταιρεία ασφάλειας πλην της G4S, στην ηγεσία της οποίας αναρριχήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι η εταιρεία είχε αναλάβει κομμάτι της φύλαξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, είχε κερδίσει τον διαγωνισμό για το ηλεκτρονικό βραχιόλι παρακολούθησης και παράλληλα είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια αρκετών αεροδρομίων της χώρας, ενώ έχει παρουσία και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
«Ο εκλεκτός του κ. Μητσοτάκη δεν παρέχει κανένα απολύτως εχέγγυο ότι μπορεί να ανταποκριθεί στην εθνική του αποστολή με όρους εθνικού απορρήτου καθώς και με σεβασμό στο δημοκρατικό χαρακτήρα της υπηρεσίας», σχολίασε μεταξύ άλλων, ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Β’ Πειραιά, Γιάννης Ραγκούσης.
Η καταδίκη
Σύμφωνα επίσης με την «Εφ.Συν.», ο κ. Κοντολέων μαζί με κάποιους άλλους επιχειρηματίες του χώρου πριν από περίπου δέκα χρόνια είχε μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμηση έτερο επιχειρηματία στον ίδιο χώρο, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα «Απογευματινή» είχε καταγγείλει σωρεία παρατυπιών που λάμβαναν χώρα στον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Επανδρωμένων Υπηρεσιών Ασφαλείας (ΣΕΕΥΑ). Τα όσα είχε γράψει ο αρθρογράφος αποδείχθηκαν αληθή στο δικαστήριο, με αποτέλεσμα να αθωωθεί και στη συνέχεια να καταθέσει ο ίδιος αγωγή στους μηνυτές του (μεταξύ των οποίων και ο κ. Κοντολέων) για ψευδή καταμήνυση.
Πρόσφατη πρωτόδικη απόφαση επιδίκασε στον αρθρογράφο το ποσό των 2.000 ευρώ ως αποζημίωση από τον κ. Κοντολέοντα. Το ενδιαφέρον της μήνυσης αυτής, τα έγγραφα της οποίας έχουν δημοσιευτεί ήδη σε μερίδα του ηλεκτρονικού Τύπου που ασχολείται με θέματα ασφάλειας, είναι ότι γινόταν λόγος και για σωρεία παραβιάσεων της εργασιακής νομοθεσίας από την εταιρεία G4S.
Ειδικότερα: «Η εταιρεία Group 4 Securicor παρανομεί και δεν τηρεί τις κλαδικές συμβάσεις, υπογράφοντας συμβάσεις φύλαξης προσφέροντας τιμή κατώτερη του συμφωνηθέντος με την κλαδική σύμβαση εργασίας και εν συνεχεία αναθέτει την εκτέλεση των συμβολαίων της σε υπεργολάβους προκειμένου να μην παρανομεί και να μετακυλίει την ευθύνη σε τρίτους».
Ανθρωποι που γνωρίζουν καλά το παρασκήνιο γι’ αυτή την υπόθεση επισήμαναν χθες στην «Εφ.Συν.» ότι η εν λόγω επιλογή σηματοδοτεί δύο πράγματα. Πρώτον, αποτελεί σαφή στροφή στη λεγόμενη «εσωτερική ασφάλεια», που εξυπηρετεί στον μέγιστο βαθμό το δόγμα της κυβέρνησης περί νόμου και τάξης, και το δεύτερο ότι αποτελεί αφορμή για προμήθεια τεχνικού υλικού για το οποίο προφανώς έχουν επιλεγεί οι πηγές και ο κ. Κοντολέων είναι ο καλύτερος σύνδεσμος γι’ αυτό.
Μια περιήγηση στο Γενικό Μητρώο Επιχειρήσεων αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι ο κ. Κοντολέων παραιτήθηκε από τις θέσεις που κατείχε σε όλα τα παρακλάδια της G4S μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Το ουσιαστικό ερώτημα που προκύπτει εδώ και οφείλει να απαντήσει η κυβέρνηση είναι αν ο κ. Κοντολέων έχει οποιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση με την εταιρεία μέσω άλλων προσώπων.
